ნომერი ტექსტი
7 და ჰრქუა მას ტობია: მგებდ მე აქა, ჭაბუკო, ვიდრემდე ვაუწყო მამასა ჩემსა, რამეთუ მიჴმს მე, რაჲთა მოხჳდე ჩემ თანა. და მიგცე შენ სასყიდელი შენი.
19 და მოვიდეს მისა აქიაკაროს და ნაბალ, ძმათაშვილნი მისნი, და უხაროდა ტობის თანა. და ყვეს ქორწილი ყოვლითა სიხარულითა.
16 მაშინ ვითარცა იხილა ჰეროდე, რამეთუ მოიკიცხა მოგუთა მათგან, განრისხნა ფრიად, წარავლინნა და მოსწყჳდა ყოველი ყრმები, რომელნი იყვნეს ბეთლემს და ყოველთა საზღვართა მისთა ორითწლითგანი და უდარესი, მსგავსად მის ჟამისა, ვითარცა გამოიკითხა მოგუთა მათგან.
6 და ჰრქუა მას: უკუეთუ ძჱ ხარ ღმრთისაჲ, გარდაიგდე თავი შენი ამიერ ქუეყანად, რამეთუ წერილ-არს, ვითარმედ: ანგელოზთა მისთადა უბრძანებიეს შენთჳს, და ჴელთა მათთა ზედა აღგიპყრან შენ, ნუ სადა წარსცე ქვასა ფერჴი შენი.
24 და განითქუა ჰამბავი მისი ყოველსა ქუეყანასა ასურასტანისასა. და მოჰგურიდეს მას ყოველთა ბოროტად სნეულთა თითოსახეთაგან სენთა და გუემითა შეპყრობილთა და ეშმაკეულთა და ცისად-ცისად-გუემულთა და განრღუეულთა, და განკურნნა იგინი.
21 და არღა წარსრულ იყვნეს ერგასისნი დღენი, მოკლეს იგი ორთა ძეთა მისთა, და წარივლტოდეს იგინი და წარვიდეს მთათა არატით კერძო. და მეფობდა საკერდონ, ძე მისი, მის წილ. და დაადგინა მან აქიაქაროს, ძე ანაელისი, ძმისწული ჩემი, ყოველთა ზედა რჩეულთა სამეუფოჲსა მისისათა და ყოველთა ზედა განსაგებელთა მისთა.
18 ხოლო იესუ ქრისტეს შობაჲ ესრეთ იყო: რამეთუ თხოვილ-იყო დედაჲ მისი მარიამ იოსებისა და ვიდრე შერთვადმდე მათა იპოვა იგი მიდგომილ სულისაგან წმიდისა.
9 და ნუ ჰგონებთ და იტყჳთ თავით თჳსით: მამაჲ გჳვის ჩუენ აბრაჰამი. რამეთუ გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ შემძლებელ-არს ღმერთი აღდგინებად ქვათა ამათგან შვილად აბრაჰამისა.
14 და ვითარცა მოვიდეს იგინი ერისა მის, მოუჴდა მას კაცი ერთი, მუჴლნი დაიდგნა მის წინაშე
7 და აწ, უფალო, შენ უწყი, რამეთუ არა სიძვით მოვიყვანებ დასა ამას ჩემსა, არამედ სამართალითა შჯულისაჲთა, რაჲთა შევიწყალნეთ ჩუენ, უფალო, მე და ესე, და რაჲთა თანადდავბერდეთ ჩუენ ურთიერთას მშჳდობით და მომცენ ჩუენ შვილნი კურთხევად.
15 და აკურთხეს ღმერთი და თქუეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო ცათა და ქუეყანისაო, ყოვლითა კურთხევითა სრულითა და წმიდითა. და გაკურთხევდედ შენ ყოველნი ანგელოზნი შენნი და ყოველნი დაბადებულნი შენნი, გაკურთხევდედ შენ ყოველნი რჩეულნი შენნი, გაკურთხევდედ შენ ყოველთა მიმართ საუკუნეთა. შენ ხარ, რომელმან ჰგუემი და ჰკურნი.
9 იერუსალემი, ქალაქი წმიდაჲ, გტანჯოს საქმეთათჳს ძეთა შენთაჲსა და კუალად შეიწყალნეს ძენი მართალთანი.
3 შენ იცი, რამეთუ რაცხდეს მამაჲ ჩემი დღეთა და უკუეთუ დავაყოვნოთ და დავაკლოთ დღე ერთ ოდენ, შეწუხნეს მამაჲ ჩემი. და ჰრაგუელ ფუცა არა განტევებაჲ ჩემი ათოთხმეტ დღე, რაჲთა ვიყოფოდი მე მის თანა და ვერ ჴელ-მეწიფების შეურაცხყოფად ფიცი მისი.
12 და ოდეს მოკუდა ანნა, დედა მისი, დაფლა იგი მამისა თჳსისა თანა. ხოლო ტობია წარვიდა სარრას თანა, ცოლისა თჳსისა, და ძეთა მისთა თანა ეკბატანად ჰრაგუელისა, სიმამრისა თჳსისა.
24 და ვითარცა მოვიდეს იგინი კაპერნაუმდ, მოუჴდეს მას, რომელნი-იგი დიდრაქმასა შეჰკრებდეს, და ჰრქუეს პეტრეს: მოძღუარმან თქუენმან არა მოგუცესა ხარკი?
5 ხოლო მათ ჰრქუეს მას: ბეთლემს ჰურიასტანისასა. რამეთუ ესრეთ წერილ-არს წინაჲსწარმეტყუელისა მიერ:
4 ნეტარ იყვნენ მგლოვარენი გულითა, რამეთუ იგინი ნუგეშინისცემულ-იქმნენ.
20 ხოლო მათ მეყსეულად დაუტევეს ბადე მათი და შეუდგეს მას.
21 და წარმოვიდა მიერ და იხილნა სხუანი ორნი ძმანი: იაკობ ზებედესი და იოვანე, ძმაჲ მისი, ნავსა შინა ზებედეს თანა, მამისა მათისა, გან-რაჲ-აგებდეს ბადეთა მათთა, და უწოდა მათ.
22 ხოლო მათ მეყსეულად დაუტევეს ნავი იგი და მამაჲ მათი და მისდევდეს მას.