ნომერი ტექსტი
37 ვითარცა-იგი დღეთა მათ ნოვესთა, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
29 ხოლო გეტყჳ თქუენ: ვითარმედ არღარა ვსუა მე ამიერითგან ნაყოფისაგან ამის ვენაჴისა ვიდრე მუნ დღედმდე, რაჟამს იგი ვსუა თქუენ თანა ახალი სასუფეველსა მამისა ჩემისასა.
31 მაშინ ჰრქუა მათ იესუ: თქუენ, ყოველნი, დაბრკოლებად ხართ ჩემდა მომართ ამას ღამესა, რამეთუ წერილ-არს: დავსცე მწყემსი და განიბნინენ ცხოვარნი სამწყსოჲსა მისისანი.
20 და ვითარცა შემწუხრდა, ინაჴით-ჯდა იესუ ათორმეტთა მათ თანა.
21 და ვითარცა ჭამდეს იგინი, ჰრქუა იესუ: ამენ გეტყჳ თქუენ: ერთმან თქუენგანმან მიმცეს მე.
22 და იგინი შეწუხნეს ფრიად; და იწყეს კაცად-კაცადმან მათმან სიტყუად: ნუუკუჱ მე ვარ, უფალო?
23 ხოლო თავადმან მიუგო და ჰრქუა მათ: რომელმან შთამოყოს ჩემ თანა ჴელი პინაკსა ამას, ამან მიმცეს მე.
25 მიუგო იუდა, რომელმანცა მისცა იგი, და თქუა: ნუუკუჱ მე ვარ, მოძღუარ? ჰრქუა მას იესუ: შენ სთქუ.
26 და ვითარცა ჭამდეს იგინი, მოიღო იესუ პური, და ჰმადლობდა და განტეხა და მისცა მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა მათ: მიიღეთ და ჭამეთ, ესე არს ჴორცი ჩემი.
27 და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა, და მისცა მათ და თქუა: სუთ ამისგანი ყოველთა!
28 ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა აღთქუმისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული მისატევებელად ცოდვათა.
30 და გალობაჲ წართქუეს და განვიდეს მთასა მას ზეთისხილთასა.
32 ხოლო შემდგომად აღდგომისა ჩემისა წინაწარგიძღუე თქუენ გალილეას.
33 მიუგო პეტრე და ჰრქუა მას: დაღათუ ყოველნი დაბრკოლდენ შენდა მომართ, ხოლო მე არასადა დავბრკოლდე.
34 ჰრქუა მას იესუ: ამენ გეტყჳ შენ, რამეთუ ამას ღამესა, ვიდრე ქათმისა ჴმობადმდე სამგზის უვარ-მყო მე.
20 და მოვიქეც ჯმნად გულითა ჩემითა ყოვლისა მისგან შრომისა ჩემისა, რავდენსა ვშურებოდე მზესა ამას ქუეშე.
21 რამეთუ არს კაცი, და შრომაჲ მისი სიბრძნით და მეცნიერებით და სიმჴნით და კაცი, რომელი არა შურა მას შინა, მოსცეს მას ნაწილი მისი, და ესეცა ამაო და სიბოროტე დიდ.
23 რამეთუ ყოველნი დღენი მისნი სალმობით და გულისწყრომით, ზრუნვითა მიმოტაცებისაჲთა და ღამჱცა არა დაიძინის გულმან მისმან, და ესეცა ამაოვე არს.
24 არა რაჲ არს კაცისაჲ კეთილ ყოველსა შინა შრომასა მისსა, გარნა რაჲ-იგი ჭამოს და სუას და უჩუენოს კეთილი სულსა თჳსსა, კეთილი შრომასა თჳსსა, და ესეცა ვიხილე, რამეთუ ჴელისაგან ღმრთისა არს,
25 ვინმე უკუე ჭამოს და სუას თჳნიერ მისა?