ნომერი ტექსტი
1 ყოველთათჳს ჟამი არს და ჟამი არს ყოვლისა საქმისაჲ ცასა ქუეშე. (2) ჟამი არს შობისაჲ
2 და ჟამი არს სიკუდილისაჲ, ჟამი არს დანერგვისაჲ და ჟამი აღმოფხურად დანერგულისაჲ მის.
3 ჟამი არს მოკლვისაჲ და ჟამი განკურნებისაჲ, ჟამი არს დარღუევისაჲ და ჟამი აღშენებისაჲ.
4 *ჟამი ტირილისაჲ და ჟამი სიცილისაჲ, ჟამი ტყებისაჲ და ჟამი როკვისაჲ.
5 ჟამი არს დადებად ქვაჲ და ჟამი შეკრებად ქვისა, ჟამი არს გარემოპყრობისაჲ და ჟამი განშორებად გარემოცვულისა მისგან.
6 ჟამი არს ძიებისაჲ და ჟამი წარწყმედისაჲ, ჟამი არს დამარხვისაჲ და ჟამი განგდებისაჲ.
7 ჟამი არს განპებისაჲ და ჟამი შეკერვისაჲ, ჟამი არს დუმილისაჲ და ჟამი სიტყჳსაჲ.
1 სიტყუანი ეკლესიასტესნი, ძისა დავითისნი, მეფისა ისრაჱლისანი, იერუსალჱმს.
2 ამაოებაჲ ამაოთაჲ, - თქუა ეკლესიასტე, - ამაოებაჲ ამაოთაჲ, ყოველივე ამაო.
3 რაჲმე უმეტეს არს კაცისა ყოველსა შინა შრომასა მისსა, რომელსა შურების მზესა მას ქუეშე.
4 ნათესავი წარვალს და ნათესავი მოვალს და ქუეყანაჲ ჰგიეს უკუნისამდე.
5 და აღმოვალს მზჱ და დაჰვალს მზჱ და ადგილსა თჳსსა მივალს.
6 აღმოვალს იგი და მუნვე მივალს სამხრით და მოჰვლის ჩრდილოდ გარემოჲს, გარემოვალს სული და სიმრგულესა თჳსსა მოიქცევის სული.
7 ყოველივე ჴევნები შესდინ ზღუასა და ზღუაჲ იგი არა განძღების. ადგილსა მას, სადა-იგი ჴევნები მივალს, მუნვე კუალად მიიქცევიან იგინი მისლვად.
9 რაჲ არს ქმნული იგი, თავადი ყოფადისაჲ მის და არარაჲ არს ყოველივე ახლად მზესა ამას ქუეშე.
10 რომლისათჳს იტყოდის და თქუას, ვითარმედ ესე ახალი არს, მიერითგანვე ქმნულ არს საუკუნეთა მათ ყოფილთა უწინარჱს ჩუენსა.
11 არა არს ჴსენებაჲ პირველთაჲ მათ და უკუანასკნელთაჲ, რომელნი ყოფილ არიან უწინარჱს ჩუენსა, არა არს მათი ჴსენებაჲ ქმნულთა მათ თანა უკუანაჲსკნელთაჲ.
13 და მივეც გული ჩემი გამოძიებად და განზრახვად სიბრძნისა ყოვლისავეთჳს, რომელნი ქმნულ არიან მზესა ამას ქუეშე, რამეთუ მიმოტაცებაჲ შრომისაჲ მოსცა ძეთა კაცთასა, რაჲთა მიმოიტაცებოდიან მას შინა.
14 ვიხილენ ყოვლითურთ, რომელნი ქმნულ არიან მზესა ამას ქუეშე, და, აჰა, ესერა, ყოველი ამაო და გამორჩევაჲ სულის.
15 გარდაქცეული იგი ვერ ჴელ-ეწიფების შემკობად და დაკლებულსა მას ვერ უძლავს აღრაცხად.