ნომერი ტექსტი
5 არს უკეთურებაჲ, რომელი იხილე მზესა ამას ქუეშე, რომელი არანეფსით გამოჴდა პირისაგან ჴელმწიფისა.
29 შეუვრდა მას მოყუასი იგი მისი, და ევედრებოდა მას და ეტყოდა: სულგრძელ-იქმენ ჩემ ზედა, და ყოველივე მიგცე შენ.
37 ხოლო უკუანაჲსკნელ მიუვლინა მათ ძჱ თჳსი და თქუა: შე-ხოლო-თუ-იკდიმონ ძისაგან ჩემისა?
3 უკუეთუ აღივსნენ ღრუბელნი წჳმითა ქუეყანასა ზედა და დაასხას იგი, დაღათუ დაეცეს ხჱ სამხრით, გინა თუ ჩრდილოჲთ კერძო, ადგილსა, სადაცა დაეცეს ხჱ იგი, მუნვე იყოს.
8 არამედ რაჲსა გამოხუედით ხილვად? – კაცისა, ჩჩჳლითა სამოსლითა შემოსილისა? – აჰა-ესერა, რომელნი ჩჩჳლითა სამოსლითა შემოსილ-არიან, სახლთა შინა სამეუფოთა არიან.
25 და შემეშინა, წარვედ და დავმალე ქანქარი იგი შენი ქუეყანასა. აჰა-ესერა, შენი შენ თანა არს.
14 ხოლო ფარისეველნი იგი გამოვიდეს და ზრახვა-ყვეს მისთჳს, რაჲთა წარწყმიდონ იგი.
41 მაშინ ჰრქუას მარცხენითთა მათცა: წარვედით ჩემგან, წყეულნო, ცეცხლსა მას საუკუნესა, რომელი განმზადებულ-არს ეშმაკისათჳს და ანგელოზთა მისთა,
8 ყოველნივე სიტყუანი შრომით, ვერ შემძლებელ არს კაცი სიტყუად, და ვერცა თუალი განძღეს ხილვად, და არცა აღივსოს ყური სმენითა.
1 წიგნი სიტყუათა ტობისნი ტობიელისნი, ძისა ანანიელისნი, ძისა გაბაელისნი, ძისა ანაველისნი, ნათესავისაგან ასერისი, ტომისაგან ნეფთალემისი.
2 რომელი წარიტყუენა დღეთა ენემესარისთა, მეფისა ასურასტანისათა, თეზბეთ, რომელ არს მარჯუენით კედეოზსა, რომელ არს ნეფთალემისი, გალილეას, ზემოკერძო ასერსა.
3 მე, ტობი, გზათა ჭეშმარიტებისათა ვიდოდე და სიმართლისათა ყოველთა დღეთა ცხორებისა ჩემისათა, და მოწყალებანი და ქველისსაქმენი მრავალნი ვყვენ ძმათა მიმართ ჩემთა და ნათესავთა ჩემთა, რომელნი თანა-მივიდოდეს მე, მი-რაჲ-ვიდოდეთ ჩუენ სოფლად ასურასტანელთა - ნინევედ.
18 აჰა-ესერა, ძჱ ჩემი, რომელი მე სათნო-ვიყავ, საყუარელი ჩემი, რომელი სთნავს სულსა ჩემსა. დავდვა სული ჩემი მის ზედა, და სამართალი წარმართთა მიუთხრას,
5 რამეთუ ყოველნი ტომნი, რომელნი თანა-განდგეს და სახლი ნეფთალემისი, მამისა ჩემისაჲ, უზორვიდეს დანს შინა ჴბოსა მას ოქროჲსასა, რომელი ქმნა იორობოამ, მეფემან ისრაელისამან, და მაღალთა ზედა ყოველთა მთათა გალილიაჲსათა.
6 და მე ხოლო მარტოჲ მივიდი მრავალგზის იერუსალემად დღესასწაულთა, ვითარცა წერილ არს ყოვლისათჳს ისრაელისა ბრძანებითა საუკუნეთა, პირველთანაყოფთასა და ათეულთა ნაყოფისათა და პირველნარისუავი ცხოვართაჲ მივიღი
7 და მივსცი იგი მღდელთა, ძეთა ჰარონისთა, საკურთხეველსა და ყოველთა ნაყოფთა ათეულსა მივსცემდ ძეთა ლევისთა, რომელნი მსახურებდეს იერუსალემს. და მეორე ათეული ვჰყიდი და მივიდი, და შევამსახური იერუსალემს თითუეულსა წელიწადსა.
8 ხოლო მესამე ათეული მივსცი, ვიეთა-იგი ჯერ-არიან, ვითარცა-იგი მამცნო მე დებორა, მამის დედამან ჩემმან, რამეთუ ობოლი დავშთი მამისაგან ჩემისა.
10 და მაშინ დაჰბრკოლდებოდიან მრავალნი და ურთიერთას შინაგანსცემდენ და სძულობდენ ურთიერთას.
17 ხოლო იესუ ჰრქუა მას: რაჲსა მეტყჳ მე სახიერით? არავინ არს სახიერი, გარნა მხოლოჲ ღმერთი. ხოლო უკუეთუ გნებავს ცხორებასა შესლვაჲ, დაიმარხენ მცნებანი.
21 რამეთუ იყოს მაშინ ჭირი დიდი, რომელი არა იყო დასაბამითგან სოფლისაჲთ ვიდრე აქამდე, არცაღა ყოფად-არს.